Tradzik rozowaty (łacińska nazwa – „rosacea”) – jest schorzeniem o nieustalonej etiologii, dotyczącym przeważnie skóry twarzy. Choroba ma bez wątpliwości związek z powstawaniem łojotoku i częstymi zaczerwienieniami skóry pod wpływem zdenerwowania bądź ciepła, co świadczy o zaburzeniach naczyniowo-ruchowych.
Elementy, które sprzyjają wystąpieniu trądziku różowatego, to: zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (głównie niedokwaśność soku żołądkowego) oraz zaburzenia wewnątrzwydzielnicze. Nieraz także w łuskach naskórka chorych stwierdza się obecność jednego spośród gatunków roztocza – nużeńca (demodex folliculorum) i drożdżaków (głównie pityrosporum). Choróbsko tyczy się osób w wieku dojrzałym, w szczególności niewiast w okresie menopauzy. Najczęściej umiejscawia się na skórze twarzy, początkowo w jej środkowej partii (broda, okolice ust, nos, środkowe partie czoła).